Uit de Spatlap, maart 2000

Interview met Roos Engelbertink

De veiligheid van fietsende kinderen is voor mij erg belangrijk

Roos Engelbertink is een frêle vrouw van begin 40, die er jonger uitziet. Met haar lange rossige haar, slanke postuur en hybride fiets kun je haar regelmatig tegenkomen in Enschede. Ze heeft twee zoons van begin 20, die niet meer bij haar wonen. Ze werkt met veel plezier in het Speciaal Kleuteronderwijs. Twee dagen in de week staat ze voor de klas en drie dagen is ze ambulant. Ze begeleidt dan docenten in het reguliere onderwijs die te maken hebben met kleuters die extra zorg nodig hebben. Dit laatste werk doet ze in het kader van `Weer samen naar school'.

Geschiedenis
In de jaren '80 was Roos al lid van de fietsersbond en ook een poosje van de kerngroep. Zij heeft toen meegewerkt aan het tellen van fietsers ter voorbereiding van het maken van opstelvakken voor fietsers voor die van auto's. Ook deed ze mee aan een ludieke actie om een fietspad voor het Enschedese stadhuis te krijgen. Met grote fietsstempels werd het gewenste pad gemarkeerd. Ze stond ook wel eens met de ENFB-bakfiets op de markt.

Motivatie
Haar drijfveer om actief lid te zijn van de Fietsersbond is het opkomen voor de belangen van de kwetsbare fietsers en het zijn van aanspreekpunt. Zij heeft bewondering voor vrouwen met twee kinderen op de fiets en daarbij ook nog volle boodschappentas. Uiteraard fietst Roos zelf ook veel en met plezier op allerlei manieren: voor haar werk, priv‚ en ook in vakanties.

De fietstochten
Sinds vorig jaar organiseert Roos de zomeravond-fietstochten, om en om met Klaas Sikkel. Ze fietst de tochten zelf altijd eerst omdat ze gauw de neiging heeft ze te lang te maken. De tochten mogen maximaal 30 km. zijn. Ze zou graag eens een wat langere tocht willen organiseren (bijv. 45 km.) en dan een uurtje eerder willen beginnen. De tochten beginnen nu om 19 uur, dat zou dan 18 uur moeten zijn. Ze wil graag eens een avondfietstocht maken richting Rossum. Hoewel ze de omgeving goed kent, ontdekt ze toch telkens nog plekjes waar ze nooit geweest is.

Op de vraag of er wel eens bijzondere dingen gebeurd zijn, antwoordt Roos dat ze op een fietstocht een keer een paar mensen was kwijtgeraakt op de terugweg in het donker. Gelukkig fietste Klaas achteraan. Hij kende de weg zodat hij deze deelnemers kon opvangen. In het vervolg is dit een aandachtspunt voor haar: opletten of alle schaapjes nog wel bij de kudde zijn. Verder zijn tijdens de fietstochten door deelnemers wel eens groepen ree‰n gezien.Een andere keer plensde het van de regen. De diehards die toen toch op kwamen dagen hebben de fietstocht maar uitgezeten op een terras op de Oude Markt.

Het leuke is, dat aan de fietstochten wordt deelgenomen door mensen van alle leeftijden. Het is niet speciaal nodig, dat de deelnemers lid van de Fietsersbond zijn.

Het verkeer
Voor zichzelf vindt Roos de nieuwe rotondes erg prettig. Ze heeft een hekel aan verkeerslichten en rijdt er zo mogelijk een straatje voor om. Ze vraagt zich echter af of zulke rotondes voor kinderen wel zo veilig zijn omdat het minder duidelijkheid en veiligheid biedt dan verkeerslichten. Er zouden speciale acties moeten komen voor kinderen op de fiets hoe om te gaan met rotondes (zoals het uitsteken van de hand).

Alle fietsers groen en dan twee keer tijdens een cyclus van de verkeerslichten, dat is een goede maatregel zegt Roos. Wel moet duidelijk zijn, welke voorrangsregels tussen de fietsers onderling dan moeten gelden. Soms wordt aangenomen: rechts heeft voorrang; een andere keer: het verkeer op de voorrangsweg heeft voorrang. Hierin moet meer duidelijkheid komen.

De Fietsersbond
Tenslotte vragen wij Roos wat zij als belangrijkste taken ziet voor de Fietsersbond. Zij noemt ze als volgt:

1. Pleitbezorger en aanspreekpunt zijn voor de belangen (incl. de veiligheid) van fietsers.
2. Het terugdringen van de automobiliteit.
3. Het beschermen van het milieu.
4. Het verenigen van bewuste fietsers.

Judith Cohen